ในคืนหนึ่ง ไม่นานมานี้ ผมมีโอกาสได้ร่วมโต๊ะอาหารมื้อค่ำ กับเซียนหุ้นหลักร้อยล้าน ในร้านอาหารที่ไม่หรูมาก แต่เด็ก PG หรูมาก
อุปสรรคของร้านอาหารที่มีนารีมารินสุราคือ จิบไปเรื่อย ๆ ตอนกำลังจะเข้าประเด็นสำคัญ น้อง ๆ PG ก็มาเติมเบียร์ พี่เขาก็คุยกับน้องแทน ทำให้ผมเกิดความหงุดหงิด จะเข้า จะเข้าทีไร น้องมาขวางตลอด เพราะพี่เขาคุยกับน้อง ไม่คุยกับผม
ผมเลยลงทุน บอกน้องหน้าห้องน้ำว่า น้องอย่าเพิ่งเข้ามา ถ้าพี่ให้สัญญาณ น้องค่อยเข้ามา เดี๋ยวพี่ทิปหลังเลิก เอาแก้วโฮกาเด้น มาใส่ไฮเนเก้นก็ได้ พี่ไม่สนใจ ขอแค่อย่าเข้ามาโต๊ะบ่อย ๆ
แผนนี้ได้ผลครับ ได้คุยเข้าประเด็นหลายเรื่อง
โดยแนวคิดและเหตุผลส่วนตัวของผม การเทรดหุ้นส่วนตัวของผม ถ้าเลือกได้ ผมจะไม่เทรดหุ้นที่ราคาตก แต่คำถามของพี่นักลงทุนหนุ่มร้อยล้านคนนั้น ก็ยิ่งตอกย้ำให้ผมเห็นภาพว่า ทำไมเขาจึงคิดคล้ายผม ที่จะไม่ซื้อหุ้นราคาร่วง
"ถ้าคุณเปิดร้านขายเสื้อ มีสินค้า 2 อย่าง คือ เสื้อสองสี สีแดง กับ สีเหลือง คุณรับจากโรงงานมาขาย ต้นทุนตัวละ 100 บาท หลังจากรับมาแล้ว ปรากฏว่าสีแดงยอดขายดีกำลังอินเทรนและเทรนนี้กำลังจะดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ส่วนสีเหลือง ยอดขายตก ขายไม่ดี
แล้วทีนี้เสื้อสีแดงในสต๊อกของคุณหมด คุณก็กลับมาโรงงาน เพื่อที่จะซื้อเสื้อไปขายต่อ
ปรากฏว่าโรงงานขอขึ้นราคาเป็น 105 บาทสำหรับสีแดง และลดราคาให้สำหรับเสื้อสีเหลือง เหลือตัวละ 95 บาท
คุณจะซื้อตัวไหนไปขาย?"
มีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างครับ?
ใจหนึ่งผมก็อยากตอบสีแดง
ตอบลบแต่ยังมีส่วนค้างในใจ ให้ซื้อสีเหลือง มาเก็บไว้
ถ้าเป็นผมคงซื้อมา 2 สี แต่สัดส่วนไม่เท่ากัน
ไม่ทราบว่า ตกลงเรื่องนี้เซียนหุ้นบอกไว้ว่ายังไงครับ ^-^